Σάββατο 20 Απριλίου 2013

The Notebook (my ass)


Ο τύπος της χτίζει ολόκληρο σπίτι όπως ακριβώς του το είχε περιγράψει ότι θα το ήθελε, χωρίς να έχει εγγυήσεις ότι την έχει, ότι θα είναι μαζί αυτοί οι δύο, χωρίς καμία διάθεση να προστατέψει τον εαυτό του.  Τόσο χωμένος στην αγάπη του γι αυτήν και με παντελή έλλειψη αυτοπροστασίας και προσπάθειας απεγκλωβισμού. 

Δουλεύει με ό,τι έχει και τελικά το φτιάχνει το σπιτάκι και αυτή γυρνάει πίσω γιατί τον είδε ξαφνικά στην εφημερίδα (που ας μην πω τι έψαχνε να δει εκεί) και έπαθε κοκομπλόκο. 
Και τον βρίσκει και μιλάνε και γαμιούνται και έρωτας και αγάπη και καψούρα και ολοκληρωτικό δώσιμο και χαμός.
Πάρα πολύ ωραία. Ρομάντζο. 
Aπό αυτά που βλέπουν τα κοριτσάκια και πάνε και πηδιούνται ασύστολα με όποιον νομίζουν ότι μοιάζει στον Ράιαν τον Γκόσλινγκ με την πεποίθηση ότι θα έχουν όχι μόνο χάπι έντινγκ αλλά ΤΗΝ ιστορία αγάπης. 

Έχω τρεις - τέσσερις γαμημένες παρατηρήσεις να κάνω για την ταινιούλα που μας πήρε και μας σήκωσε
(ναι, οκ με χρονοκαθυστέρηση, τώρα την είδα, οκ;) 

Είναι δυνατόν ρε συ να σου φτιάχνει σπίτι, να γυρνάς να τον βλέπεις μετά από πεντακόσια χρόνια και να πηδιέσαι, οκ οκ να κάνετε έρωτα και η ατάκα που θα πετάξεις είναι
ΑΥΤΌ ΕΧΑΝΑ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ; 
Πάμε καλά;  
Κι άντε πες το γαμάμε αυτό, δεν είναι και τόσο σημαντικό. 
(Είναι, γιατί στο απόλυτο σορόπι εκεί που έχεις γίνει λιώμα δε μπορεί να στο ακυρώνει η κοκότα κάνοντας χιουμοράκι. Αλλά ντάξει άστο αυτό)

ΤΟ ΑΛΛΟ; Της έχει φτιάξει το σπίτι που ήθελε, ζουν τον απόλυτο έρωτα και πριν και μετά το χωρισμό. Αυτός ο κακομοίρης φαίνεται ότι τον ζει πολύ έντονα και κατά τη διάρκεια του χωρισμού. 
Ενώ η άλλη κανονίζει γάμους.  Το θέμα όμως είναι ότι γίνεται ο χαμός αφού ξαναβρίσκονται. φωτοβολίδες, αστράκια, μπαμ μπουμ,  απόλυτος έρωτας, χαμός. 
Και το ζώο η ξανθιά ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΑΝ ΘΑ ΚΑΤΣΕΙ Ή ΑΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ; 
Ρε πάμε καλά; 
Τόση αγάπη του έχει; Ζώον. Βρίσκει κανείς αυτό που πραγματικά ζητάει που ονειρεύεται, φαντάζεται, ελπίζει και σκέφτεται να γυρίσει στα κλισέ; 

Και χρειάζεται και πάλι να πάρει την έγκριση και τη βοήθεια της μανούλας για να πάρει τις αποφάσεις της. Τράτζικ

Και έρχεται και το τέλος που με έστειλε αδιάβαστη.
Η γκόμενα δεν είχε τη δύναμη να πείσει τον εαυτό της να θυμηθεί όλη τη ζωή της με τον άντρα που αγάπησε τα παιδιά τους και όλες τις ευτυχίες τους ΑΛΛΑ είχε τη δύναμη να κάνει τον εαυτό της να πεθάνει προγραμματισμένα με τον άλλον μαζί!
Τί είναι πιο εύκολο ρε φίλε; Να θυμηθείς ή να πεθάνεις; 
Κι αν είναι εύκολο να πεθάνεις επειδή το αποφάσισες όπως π.χ να ξυστείς επειδή τρώγεσαι τότε ρε φίλη γιατί δεν αποφασίζεις να θυμηθείς; Γιατί ο θάνατος προκαλεί κλάμα; Πόσο κλισέ;
Καλά ο άλλος ντάξει, δεν έχω θέμα πως το έκανε. Και το χέρι του να του έλεγε να κόψει, με τη δύναμη του μυαλού του ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕ.

Πόσο για τομπουτσοκαβαλα ταινία ήταν αυτή.
Και με τις ατάκες που λέγανε αυτοακυρωνόντουσαν κιόλας οι ζαβοί - Βλέπε φώτο

Πόσο βούρλο η γκόμενα που πήγε και αγάπησε ο άλλος.  
Και ΠΟΣΕΣ βουρλα γκόμενες υπάρχουν ανά τον κόσμο και η ταινία αυτή έσπασε ταμεία;;;;;

Πόσο γλυκούλα είμαι όμως 
Και πόσο εδώ ο κόσμος χάνεται επίσης.  :*